Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

skära 'upp

  • 1 skära upp

    uregelmæssigt verbum

    Ska jag skära upp mer bröd? - Nej, det finns (mer) uppskuret

    Skal jeg skære mere brød? - Nej, der er nok

    Svensk-dansk ordbog > skära upp

  • 2 skära upp

    uregelmæssigt verbum
    1. skære noget med en kniv, skære i skiver (fx en steg)

    Ska jag skära upp mer bröd? - Nej, det finns (mer) uppskuret

    Skal jeg skære mere brød? - Nej, der er nok

    Svensk-dansk ordbog > skära upp

  • 3 skära

    skära [˅ʃæːra]
    1. (-n; -or) Sichel f
    2. vt, vi schneiden;
    skära en kurva Auto: eine Kurve schneiden;
    skära tänder mit den Zähnen knirschen;
    skära i öronen in den Ohren gellen;
    skära 'av abschneiden;
    skära 'bort wegschneiden;
    skära i'genom 'durchschneiden, durch'schneiden;
    skära 'in einschneiden;
    skära i'tu entzweischneiden;
    skära 'sönder zerschneiden;
    skära 'till zuschneiden;
    skära 'upp aufschneiden; aufschlitzen;
    skära 'ut ausschneiden; schnitzen
    3. v refl: skära sig sich schneiden; Farben: sich beißen; Milch: gerinnen

    Svensk-tysk ordbok > skära

  • 4 SKARA

    * * *
    (að), v.
    1) to poke, rake; s. eld, to poke the fire; with dat., þeiri ösku sköruðu þeir allri út, they raked all the ashes out; hann skaraði til spjótskaptinu, he poked with the spear-shaft;
    * * *
    að, [skör], to jut out; þá skaraði ofan léinn, Korm. 38; skara fram úr, to stand out, Lat. eminere; fram-úr-skarandi, eminent.
    2. to poke the fire; en þeirri ösku sköruðu þeir allri út, they raked the ashes out, Eb. 316; skara eld, to poke the fire, Fas. ii. 109; skara að eldinum, id. (skörungr, a poker); hann skaraði til spjót-skaptinu, he poked with the spear-pole, 558; hann skaraði þá upp undir fótborðit, Gísl. 31.
    II. [Shetl. to skare; Dan. skarre], as a shipwright’s term, to clinch the planks of a boat, so that the lower edge of every plank overlaps the upper edge of the plank below it (hence skar-súð, clinch-work).
    2. skarað skjöldum, a row of shields (formed like a ‘wall of shields’), Al. 47:—chiefly used of ships, whose gunwale was lined with shields from stem to stern, var skarat skjöldum milli stafna, Grett. 97, Ld. 68; skipin vóru sköruð skjöldum á bæði borð, Fms. i. 100.

    Íslensk-ensk orðabók > SKARA

  • 5 slit

    n. skåra, snitt, hack; springa, öppning
    --------
    v. skära upp, sprätta upp; klyva; skåra
    * * *
    [slit] 1. present participle - slitting; verb
    (to make a long cut in: She slit the envelope open with a knife.) sprätta (skära, klippa) upp
    2. noun
    (a long cut; a narrow opening: a slit in the material.) reva, skåra, snitt

    English-Swedish dictionary > slit

  • 6 carve

    v. snida, skulptera; skära, skära i bitar
    * * *
    1) (to make designs, shapes etc by cutting a piece of wood etc: A figure carved out of wood.) snida, skära
    2) (to cut up (meat) into slices: Father carved the joint.) skära upp, tranchera
    - carve out

    English-Swedish dictionary > carve

  • 7 slice

    n. skiva; del, andel; stycke; bit, smula; stekspade, tårtspade
    --------
    v. skiva; dela i klyftor, klyva; skära upp
    * * *
    1. noun
    1) (a thin broad piece (of something): How many slices of meat would you like?) skiva
    2) (a part or share: Who got the largest slice of the profits?) del, andel
    2. verb
    1) (to cut into slices: He sliced the sausage/cucumber.) skiva, skära i skivor
    2) (to cut (as) with a sharp blade or knife: The blade slipped and sliced off the tip of his forefinger.) skära
    3) (in golf etc, to hit (a ball) in such a way that it curves away to the right (or in the case of a left-handed player, to the left).) skruva, slå en slice
    - slicer

    English-Swedish dictionary > slice

  • 8 harakiri

    substantiv

    Harakiri är et japanskt uttryck som betyder att begå självmord genom att skära upp magen (hara=mage; kiri=skära)

    Harakiri er et japansk udtryk som betyder at begå selvmord ved at skære maven op (hara=mave; kiri=skære)

    Svensk-dansk ordbog > harakiri

  • 9 harakiri

    substantiv

    "Harakiri är et japanskt uttryck som betyder att begå självmord genom att skära upp magen (hara=mage; kiri=skära)

    Harakiri er et japansk udtryk som betyder at begå selvmord ved at skære maven op (hara=mave; kiri=skære)

    Svensk-dansk ordbog > harakiri

  • 10 aufschneiden

    aufschneiden skära upp; fig ( prahlen) skrävla, skryta

    Deutsch-Schwedisch Wörterbuch > aufschneiden

  • 11 zerlegen

    zerlegen (sönder)dela, ta isär; Fleisch skära upp, tranchera; stycka; CHEM analysera

    Deutsch-Schwedisch Wörterbuch > zerlegen

  • 12 FRAM

    * * *
    adv.
    1) forward; hann féll f. á. fœtr konungi, he fell forward on his face at the king’s feet; f. rétt, straight on; koma f., to reappear;
    3) on the fore part, in front, opp. to aptr( maðr f., en dýr aptr); aptr ok f., fore and aft, of a ship;
    4) joined with preps. and particles, bíða f. á dag, f. á nótt, to wait far into the day, or night; bíða f. um jól, to wait till after Yule; fyrir lög f., in spite of the law; f. undan eyjunni; off the island;
    5) of time, hversu er f. orðit, how late is it, what time is it? f. orðit dags, late in the day.
    * * *
    adv.—the Icel. has a triple adverbial form, fram, denoting the going to a place (ad locum); frammi, the being in a place (in loco); framan, the going from a place (a loco)—compar. framarr (mod. framar) or fremr, = Goth. framis; superl. framast (framarst) or fremst: proncd. with a double m = framm; and that such was the case in olden times may be seen from Fms. vi. 385 and Skálda 168, 171. This adv. with its compds and derivatives may be said to have been lost in Germ. as well as Engl., and at a very early time. Even Ulf. uses fram as a prep. in the sense of ἀπό, like the A. S. and Engl. from, Swed. från: only in two passages Ulf. uses fram as adv., viz. Rom. xiii. 12, where he renders ‘the night is far spent’ (nóttin er um liðin of the Icel. N. T.) by framis galeiþan, which recalls to mind the Icel. fram-liðinn = deceased, past; and Mark i. 19, where προβαίνειν is rendered by gaggan framis = Icel. ganga framarr or ganga fram; cp. also the Goth. compds fram-gahts = progress, Philipp. i. 25; fram-aldrs = stricken in years; fram-vigis = Icel. fram-vegis; fram-vairþis = further: in O. H. G. vram = ultra still occurs, but is now lost in Germ. as well as in Engl.: the Icel., on the other hand, makes a clear distinction between the prep. frá ( from) and fram, on, forward, = Gr. πρόσω, Lat. porro, pro-; in some compds the sense from appears, e. g. framandi, a stranger,—Ulf. framaþeis, prop. one who is far off or from far off; so also fram-liðinn, gone, past; ganga fram, to die.
    A. fram, forward, (opp. to aptr, backward); aðra leið aptr en fram, 655 xxxii. 18; hann féll fram á fætr konungi, he fell forward on his face at the king’s feet, Eg. 92; stefna fram ( to go on) hina neðri leið, 582; brautin liggr þar fram í milli, id.; cf þeir vilja fram, or, fram á leið, forward, Sks. 483; fram rétt, straight on, Fms. ii. 273, v. l.; fram, fram! on, on! a war cry, Ó. H. 215: koma fram, to reappear, arrive, after being long unheard of; hann kom fram í Danmörku, Fms. i. 62; hann kom fram í kaupstað þeim er …, Ísl. ii. 332; ok kómu þar fram, er Kirjálar vóru á fjalli, Eg. 58: the phrase, fram í ættir, in a far or distant degree (of relationship), 343: people in Icel. in the 14th century used to say, fram til Noregs, up to Norway (cp. up to London), Dipl. ii. 15, 16.
    II. fram is generally applied to any motion outwards or towards the open, opp. to inn, innar; thus fram denotes the outer point of a ness, fram á nes; Icel. also say, fram á sjó, towards the high sea, (but upp or inn at landi, landwards); also, towards the verge of a cliff or the like, fram á hamarinn (bergit), Eg. 583: when used of a house fram means towards the door, thus, fara fram í dyr (eldhús), but inn or innar í baðstofu (hence fram-bær), var hón ávalt borin fram ok innar, she was borne in a litter out and in, Bs. i. 343: of a bed or chair fram denotes the outside, the side farthest from the wall, horfir hón til þils, en bóndi fram, she turned her face to the wall, but her husband away from it, Vígl. 31.
    β. again, Icel. say, fram á dal, up dale, opp. to ofan dalinn, down dale.
    III. without motion, the fore part, opp. to aptr, hinder part (cp. fram-fætr); aptr krókr en fram sem sporðr, Fms. ii. 179; maðr fram en dýr aptr (of a centaur), 673. 2, Sks. 179; aptr ok fram, fore and aft, of a ship, Fms. ix. 310.
    IV. joined with prepp. or particles, Lat. usque; bíða fram á dag, fram á nótt, fram í myrkr, to wait far into the day, night, darkness, Bs. ii. 145; bíða fram yfir, er fram um Jól, etc., to bide till after Yule; um fram, past over; sitja um þat fram er markaðrinn stóð, to stay till the fair is past, Fb. i. 124; fram um hamarinn (bergit), to pass the cliff, Eg. 582; ríða um fram, to ride past or to miss, Nj. 264, mod. fram hjá, cp. Germ. vorbei:—metaph., vera um fram e-n, above, surpassingly; um fram aðra menn, Fb. i. 91, Fms. vi. 58, passim; um alla hluti fram, above all things: yfir alla hluti fram, id., Stj. 7: besides, Sks. 41 new Ed.: fyrir lög fram, in spite of the law, Fms. iii. 157; fyrir rétt fram, 655 xx. 4; fyrir lof fram, without leave, Grág. i. 326; fyrir þat fram, but for that, ii. 99: the phrase, fyrir alla hluti fram, above all things, 623. 19.
    β. temp., fyrir fram means beforehand, Germ. voraus; vita, segja fyrir fram, to know, tell beforehand, Germ. voraus-sagen.
    γ. fram undan, projecting, stretching forward; fram undan eyjunni, Fms. ii. 305.
    δ. the phrase, fram, or more usually fram-orðit, of time, hvað er fram-orðit, how late is it? i. e. what is the time? Ld. 224; þá var fram-orðit, it was late in the day, Clem. 51; þá er fram var orðit, 623. 30: dropping ‘orðit,’ þeir vissu eigi hvat fram var (qs. fram orðit), they did not know the time of day, K. Þ. K. 90: with gen., fram-orðit dags, late in the day, Fms. xi. 10, Ld. 174; áfram, on forward, q. v.
    V. with verbs,
    α. denoting motion, like pro- in Latin, thus, ganga, koma, sækja, falla, fljóta, renna, líða, fara … fram, to go, come, flow, fare … forward, Eg. 136, Fms. ii. 56, Jb. 75, passim: of time, líða fram, Bs. ii. 152 (fram-liðinn).
    β. rétta, halda fram, to stretch, hold forth, Nj. 3; flytja, bera, draga, leiða, færa, selja, setja fram, to bring … forward, Sks. 567; leggja fram, to ‘lay forth,’ discharge, Fms. v. 293, Nj. 3, 11; bjóða fram, to offer; eggja, hvetja fram, to egg on; segja fram, to pronounce; standa, lúta fram, etc.
    γ. sjá, horfa, stökkva … fram fyrir sik, to look, jump forward, opp. to aptr fyrir sik, Nj. 29:—impers., e-m fer fram, to grow, make progress; skara fram úr, to stand out.
    B. frammi, (for the pronunciation with a double m vide Skálda 169,) denotes in or on a place, without motion, and is formed in the same way as uppi from upp, niðri from niðr; Icel. thus say, ganga fram, niðr, upp, to go on, go down, go up; but vera frammi, niðri, uppi, to be in, etc.; if followed by a vowel, the final i may be dropt, thus, vera frammi á dal, or framm’ á dal, Hrafn. 6; sitja framm’ fyrir hásæti (= frammi fyrir), Ó. H. 5; just as one may say, vera niðr’ á (qs. niðri á) engjum, upp’ á (= uppi á) fjalli: as to direction, all that is said of fram also applies to frammi, only that frammi can but denote the being in a place; Icel. thus say, frammi á dal in a dale, frammi í dyrum in-doors, frammi á fjalli on a fell, frammi á gólfi on the floor, frammi á sjó, etc.; þeir Leitr sitja frammi í húsum, Fær. 181, cp. also Hrafn. 1; sitja (standa) frammi fyrir e-m, to sit ( stand) before one’s face, Hkr. ii. 81.
    II. metaph. the phrase, hafa e-t frammi, to perform a thing, Nj. 232, Sks. 161: to use, shew, in a bad sense, of an insult, threatening, or the like; hafa þeir f. mikil-mæli ok heita afarkostum, Hkr. i. 191: the particle í is freq. prefixed, hafa í frammi, (not á frammi as áfram, q. v.); svá fremi skaltú rógit í frammi hafa, Nj. 166; þarftú þá fleira í frammi at hafa en stóryrði ein ok dramblæti, Fas. i. 37; hafðú í frammi kúgan við þá uppi við fjöllin, Ísl. ii. 215: to exercise, Bs. i. 852; hafa f. ípróttir, Fms. ix. 8 (rare); láta, leggja f., to contribute, produce, Fas. iii. 118, Fms. vi. 211.
    C. framan, from the front side; framan at borðinu, to the front of the table, Fb. ii. 302; framan at e-u, in the face or front of (opp. to aptan að, from behind); skaltú róa at framan borðum skútunnar, thou shall row towards the boards of the boat, of one boat trying to reach another, Háv. 46; taka framan af e-u, to take ( cut) from the fore part, Od. xiv. 474; framan á skipinu, the fore part of the ship, Fms. ii. 179; framan um stafninn, vi. 78.
    β. temp., framan af sumri, vetri, hausti, váti, the beginning, first part of summer …; also simply framan af, in the beginning.
    γ. of the fore part of the body; nokkut hafit upp framan nefit, Ld. 272; réttnefjaðr ok hafit upp í framan-vert, a straight nose and prominent at the tip, Nj. 29; framan á brjóstið, on the breast; framan í andlitið, in the face; framan á knén, í stálhúfuna framan, Fms. viii. 337; framan á þjóhnappana, Sturl. i. 14 (better aptan á).
    δ. with the prep. í preceding; í framan, adv. in the face; rjóðr í framan, red in the face; fölr í framan, pale-faced, etc., freq. in mod. use.
    2. fyrir framan, before, in front of, with acc. (opp. to fyrir aptan, behind); fyrir framan slána, Nj. 45; fyrir framan hendr honum, 60; fyrir framan hamarinn, Eg. 583; fyrir framan merki, Fms. i. 27, ii. 84: as adv., menn stóðu með vápnum fyrir framan þar sem Flosi sat, before F. ‘s seat, Nj. 220; þá var skotið aptr lokhvílunni ok sett á hespa fyrir framan, Fms. ii. 84: að framan, above.
    3. as framan is prop. an adv. from the place, Icel. also say, koma framan af dal, framan af nesi, framan ór dyrum, etc., to come down the dale, etc., vide fram above.
    4. ‘framan til’ in a temp. sense, up to, until; nú líðr til þings framan, it drew near to the time of parliament, Nj. 12; líðr nú til þings framan, Ld. 88; leið nú framan til Jóla, Ísl. ii. 42; framan til Páska, Stj. 148; framan til vetrnátta, D. N.; framan til þess er hann átti við Glám, Grett. 155; framan til Leiðar, Anal. 172; frá upphafi heims framan, from the beginning of the world, Ver. 1; in mod. usage simply fram in all such instances.
    D. Compar. framarr, farther on; superl. framast, fremst, farthest on:
    1. loc., feti framarr, a step farther on, Lv. 59; þar er þeir koma framast, the farthest point they can reach, Grág. i. 111; þar sem hann kömr framast, 497; hvar hann kom framarst, Fms. xi. 416; svá kómu þeir fremst at þeir unnu þá borg, i. 114; þeir eru mest til þess nefndir at framast ( foremost) hafi verit, Ísl. ii. 368; þeir er fremst vóru, Fms. v. 78.
    2. temp. farthest back; er ek fremst um man, Vsp. 1; hvat þú fyrst um mant eða fremst um veizt, Vþm. 34; frá því ek má fremst muna, Dipl. v. 25.
    II. metaph. farther, more, superl. farthest, most; erat hann framarr skyldr sakráða við menn, Grág. i. 11; nema vér reynim oss framarr, Fær. 75; meta, hvárra þörf oss litisk framarr ganga, whose claim appeared to us the strongest, Dipl. ii. 5.
    β. with dat., venju framarr, more than usual; því framarr sem, all the more, Fms. i. 184.
    γ. with ‘en’ following; framar en, farther than, more than; mun hér því ( therefore) framarr leitað en hvarvetna annars-staðar, Fms. i. 213; at ganga framarr á hendr Þorleiki en mitt leyfi er til, Ld. 154; hversu Þorólfr var framarr en ek, Eg. 112; framarr er hann en ek, he is better than I, Nj. 3; sókn framarr ( rather) en vörn, 236; framarr en ( farther than) nú er skilt, Js. 48; því at hann væri framarr en aðrir menn at sér, better than other men, Mar. 25.
    2. superl., svá sem sá er framast ( foremost) elskaði, Fs. 80; svá sem framast má, 655 xi. 2; sem Guð lér honum framast vit til, Js. 5: with gen., konungr virði hann framast allra sona sinna, Fms. i. 6; at Haraldr væri framast þeirra bræðra, 59; framast þeirra at allri sæmd, viii. 272.

    Íslensk-ensk orðabók > FRAM

  • 13 skär

    [sjä:r]
    verb
    резать
    bearbeta med kniv (för att dela upp el. skilja ifrån något) (bildligt om ljud, färg etc vara skarp och obehaglig)
    ————————
    [sjä:r]
    adj.
    розовый
    ljusröd; rosa
    ————————
    [sjä:r]
    subst.
    шхера
    ————————
    шхера; трудность, помеха

    Svensk-ryskt lexikon > skär

  • 14 slash

    n. hugg, snitt, skråma; slash, (/); nedskärning, minskning
    --------
    v. skära, hacka sönder; såra; reducera, minska; piska; starkt kritisera
    * * *
    [slæʃ] 1. verb
    1) (to make long cuts in (cloth etc): He slashed his victim's face with a razor.) skära (rista, fläka) upp (sönder)
    2) ((with at) to strike out violently at (something): He slashed at the bush angrily with a stick.) slå [] mot (omkring sig)
    3) (to reduce greatly: A notice in the shop window read `Prices slashed!') sänka (skära ner) kraftigt
    2. noun
    1) (a long cut or slit.) skåra, hack
    2) (a sweeping blow.) hugg, slag

    English-Swedish dictionary > slash

  • 15 SKRÍÐA

    f. landslip, avalanche (hljóp s. á bœinn).
    * * *
    skríð, skreið, skriðu, skriðinn; neg. suff. skríði-at, Hkv. 2. 30, [Dan. skride; Germ. schreiten]:—to creep, crawl, of reptiles; hvert kvikendi þat er skríðr á jörðu, Stj. 317; hann brast í orms líki ok skreið í nafars-raufina, Edda 49; þá er hann (the serpent Fáfnir) skreið til vatns, Sæm. 133; þeir skríða á húðinni, Stj. 98; skriðit um lyng, Fms. vii. 251: of vermin, skríða kvikr, see kvikr.
    2. generally, to creep; hann skríðr heldr en gengr, Clar.; skriða á höndum ok á knjám (mod. skríða á fjórum fótum), Mar.; svá mátt-dreginn at hann varð at s. á land, Fas. iii. 383; hann gat skriðit upp um síðir, … hann skreið upp í fjöruna, Fær. 175; en á skreið ( advanced) þá er brimit hratt at, Bs. i. 424.; hann skreið þar upp á grjót, Fbr. 160; hann bað þrælana skríða brott, Fms. vii. 298; in the phrases, saman níðingar skríða, ‘birds of a feather flock together,’ ix. 389; skriða undir skegg e-m, to creep under another’s beard for shelter, Fs. 31.
    II. metaph. to glide, of a ship; skip skríðr, Grág. ii. 170; er þú skynjar eigi fyrir hræðslu sakir hvárt skipit skríðr undir þér eðr eigi, Orkn. 402; skríði-a þat skip er und þér skríði, Hkv. 2. 30.
    2. to slide in snow-shoes (skíð); Fiðr skríðr, Grág. ii. 170 (Ísl. ii. 381); þá skreið Egill at leita Ölrúnar, Sæm. 89; hann skreið þar eptir allan dag, Ó. H. 85; skreið Arnljótr þá svá hart sem hann færi lauss, 153; þeir skriðu ok veiddu dýr, Sæm. 88: metaph., láta skríða til skara, ‘to slide to the edge of the ice,’ to fight desperately, Fms. xi. 15 (the metaphor seems to be taken from sliding); skríða í skarð, to ‘slide into the notch,’ fill it up, Ölk. 36.

    Íslensk-ensk orðabók > SKRÍÐA

  • 16 intercept

    v. avleda; stoppa, hejda; hindra; skära av (vägen för); mottaga (sändning etc.); skära av (inom ingenjörsvetenskap)
    * * *
    [intə'sept]
    (to stop or catch (a person, thing etc) before he, it etc arrives at the place to which he, it etc is going, being sent etc: The messenger was intercepted on his way to the king.) genskjuta, hejda, snappa upp

    English-Swedish dictionary > intercept

  • 17 slår

    [slå:r]
    verb
    ударять
    ge (ett) slag, smälla till (i fraser försvagat göra)
    hon slog till honom och han slog tillbaka--она ударила его, а он дал ей сдачи
    slå någon på käften--дать кому-л. в морду
    blixten slog ner--молния попала (во что-л.)
    slå fel (misslyckas)--не удаваться, не получаться
    slå på stort (bjuda på ett storslaget sätt)--раскошелиться, устроить пышный праздник
    slå dövörat till (vägra lyssna)--не желать слушать, закрыть уши
    ————————
    [slå:r]
    verb
    наливать
    ————————
    [slå:r]
    verb
    косить
    skära, meja
    ————————
    [slå:r]
    verb
    доходить(до понимания)
    ————————
    [slå:r]
    verb
    побеждать
    vinna över, besegra
    hemmalaget blev slaget med 4--0--наша команда проиграла со счётом 0:4
    slå ut svagare individer--устранять слабых, выводить из игры более слабых

    Svensk-ryskt lexikon > slår

  • 18 skörungr

    m.
    1) foreman, leader (nema hann gerðist skörungr fyrir þessu máli);
    2) a prominent or outstanding person, a notable man or woman (var Þorkell vitr maðr ok skörungr mikill).
    * * *
    m. (skarungr, O. H. L. 4), [skara]:
    I. a poker, freq. in mod. usage.
    II. metaph. a foreman, leader; nema hann görðisk s. fyrir þessu máli, Eb. 126; eigi man ek þessu máli skjóta til annarra manna, má ek hér vera s., 210.
    2. a prominent, brave, noble-looking person, referring to heart and character, as also to appearance and manner; a very expressive word, used of both men and women; Arinbjörn var allra manna örvastr ok mestr skörungr, Eg. 517, 598, Bs. i. 86; vitr maðr ok s. mikill, Fms. vii. 144, Orkn. 46; þat er mál manna, at eigi hafi meiri s. verit ok stjórnsamari í Noregi, 150; hafði auð fjár ok var sjálfr inn mesti s., 238; félítill, en s. mikill ok drengr góðr, Eg. 691, Hrafn. 14; s. inn mesti ok stórmenni, O. H. L. 4; víst ert þú s., Sigurðr, þvi at þú hefir þat ráð upp tekit er öllum oss gegndi bezt. Fms. vii. 144: of a lady, kvenna vænst ok s. mikill, Eg. 2; munt þá nú segja, ef þú ert s., hvárt þat er nökkut nær þínu skapi, Nj. 24; hón var ok s. mikill í vitsmunum, Ld. 20; kvenna fríðust ok s. mikill, Hkr. i. 28; þótti hón (the queen) inn mesti s., 4; hón var s. ok skapstór, Ísl. ii. 477, cp. 6; Jófríðr var s. mikill, 192.

    Íslensk-ensk orðabók > skörungr

  • 19 run down

    springa ned; vara trött och nere, vara nedgången; inskränka; minska, skära ner; spåra upp och fånga; detaljerad rapport
    * * *
    1) ((of a clock, battery etc) to finish working: My watch has run down - it needs rewinding.) stanna, ta slut
    2) ((of a vehicle or driver) to knock down: I was run down by a bus.) köra över
    3) (to speak badly of: He is always running me down.) tala illa om, racka ner på

    English-Swedish dictionary > run down

  • 20 seize up

    bli arresterad
    * * *
    ((of machinery etc) to get stuck and stop working: The car seized up yesterday.) haka upp sig, skära ihop

    English-Swedish dictionary > seize up

См. также в других словарях:

  • sprätta — v ( de, t) SÖMNAD ta upp i sömmen, äv. öppna el. skära upp, sprätta upp fisk …   Clue 9 Svensk Ordbok

  • dissekera — v ( de, t) skära upp och ta isär kropp för undersökning el. undervisning …   Clue 9 Svensk Ordbok

  • tranchera — v ( de, t) MATL skära upp kött i skivor …   Clue 9 Svensk Ordbok

  • Ascomanni — Das Gokstad Schiff, ausgestellt im Wikinger Schiff Museum in Oslo, Norwegen. Der Begriff Wikinger bezeichnet Angehörige von kriegerischen, zur See fahrenden meist germanischen Völkern des Nord und Ostseeraumes in der so genannten Wikingerzeit.… …   Deutsch Wikipedia

  • Wikinger — Das Gokstad Schiff, ausgestellt im Wikinger Schiff Museum in Oslo, Norwegen. Der Begriff Wikinger bezeichnet Angehörige von kriegerischen, zur See fahrenden Personengruppen der meist germanischen Völker (es gab darunter auch Balten[1]) des Nord… …   Deutsch Wikipedia

  • Per Oscarsson — Per Oscar Heinrich Oscarsson (* 28. Januar 1927 in Stockholm; † 30. oder 31. Dezember 2010 nahe Skara) war ein schwedischer Schauspieler, Regisseur und Drehbuchautor. Durch seine Theaterarbeit und sein Mitwirken in über 130 Film und… …   Deutsch Wikipedia

  • skägga — I v ( de, t) SJÖFART/TEKNIK om lina haka upp sig II v ( de, t) SJÖFART/TEKNIK skära bort kant från arbetsstycke …   Clue 9 Svensk Ordbok

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»